بررسی عوامل خطرساز مشکلات صوتی در معلمان مقطع ابتدایی شهر سمنان

  سابقه و هدف: با توجه به این‌که مشکلات صوتی در معلمان ممکن است نه تنها بر روابط اجتماعی و عاطفی بلکه بر کیفیت آموزشی و شغل آنان تأثیر بگذارد، این مطالعه به مقایسه عوامل خطرساز مشکلات صوتی بین معلمان دارای و فاقد مشکلات صوتی می‌پردازد. مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر 243 پرسش‌نامه بین معلمان ابتدایی سمنان توزیع شد که بر اساس بخش شکایات صوتی آن، معلمان به دو گروه دارای مشکل صوتی و فاقد مشکل صوتی تقسیم شدند. در این مطالعه با استفاده از آزمون‌های کای‌دو، دقیق فیشر، رگرسیون لجستیک ساده و چندگانه به مقایسه عوامل خطرساز مرتبط با مشخصات فردی، ویژگی‌های شغلی، عادات زندگی و اطلاعات پزشکی در دو گروه پرداخته شد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که جنس، وضعیت تأهل، سابقه کار، بلندی صدا، گرد و غبار در کلاس، مصرف دارو، ریفلاکس مروی، اضطراب، آلرژی، سابقه جراحی حنجره و مشکلات هورمونی بر ابتلای معلمان به مشکلات صوتی مؤثر می‌باشند (05/0P>). آزمون رگرسیون لجستیک چند‌گانه نیز نشان داد 3 عامل عادت به بلند صحبت‌کردن، اضطراب و آلرژی بیش‌ترین اهمیت را در ابتلا به مشکلات صوتی دارند به‌طوری که خطر ابتلا به مشکل صوتی را به ترتیب 4، 3 و 3 برابر افزایش می‌دهند.  نتیجه‌گیری: عادت به بلند صحبت‌کردن، اضطراب و آلرژی از جمله مهم‌ترین عوامل خطر ابتلا به مشکل صوتی در معلمان می‌باشند که لازم است معلمان، مسولین آموزش و پرورش و گفتاردرمانان به آن توجه نمایند